ღஜღ پارسا کوچولوی مـــــــا ღஜღ

تقویم دل من نسبتی با تقویم های جهان ندارد، ،میانِ برگ ریزان ِخزان، ابتدای زمستان ، میبینی نوشته اند.....بهار! آن لحظه که تو.... خندیدی.    هوا سرد است ولی همین با تو بودن مرا گرم می کند. گرم لبخند هایت می شوم، گرم شیرین زبانیهایت، گرم صدای دلنشینت...   ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺪﯾۀ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺮﺍ ﻻ‌ﯾﻖ ﺁﻥ ﺩﺍﻧﺴﺖ تولد تو، آغازی است برای عاشق‌‌تر ماندنم؛   عکسها در ادامه مطلب: خدا رو شکر امسال هم تولدت به خوبی و خوشی سپری شد. امسال هم دوبار برات تولد گرفتیم با حضور خانواده هام...

  امروز خورشید درخشان‌تر است و آسمان آبی‌تر   نسیم، زندگی را به پرواز می‌کشد   و پرنده آواز جدید می‌سراید   امروز بهاری دیگر است   در روز تولد عزیز‌ترین در میلاد کسی که چشمانم با حضورش بارانی است امروز را شادتر خواهم بود و دلم را به میهمانی آسمان خواهم برد جشنی برای میلادت بر پا خواهم کرد   تمامی گلها و سبزه‌ها در میهمانی ما خواهند سرود ای عزیزترین روزهای زندگیت هر روز گوارا باد میلادت مبارک     تولدت،‌ بهترین بهانۀ شادیست، بهترین دلیل عاشقی! ...

سه ساله که رسیدن دی ماه، سردی هوا و دیدن برف زمستونی این پیغامو به ما میده که گل پسرم بزرگتر شده و مرحله به مرحله وارد دنیای زندگی واقعی میشه ... و روز شماری من برای روز میلادش آغاز میشه... چیزی تا تولدت نمونده گل من. دی ماه، ماه رشد سالانه توست .... و یادآوری روزهای به دنیا آمدنت و اینکه چقدر کوچک بودی... و دلت هنوز بزرگ است؛ باشد ، قد که می کشی جسمت و دنیایت که بزرگ می شود دلت هنوز قد خوبترین ها بزرگ بماند … راستی! دنیا در دل توست؛ پاک دارش.   ...